میخک درختی مملو از فواید درمانی است و معمولاً دارای ارتفاع ۱۰ الی ۱۲ متر می باشد. به علت معطر بودن آن جزء ادویه ها به حساب می آید و به علت زیبایی خود به عنوان یک گیاه زینتی در خانه ها و حتی در زیورآلات خانم ها مورد استفاده قرار می گیرد.

شکل ظاهری میخک

این درخت، برگهایی متقابل، بیضوی نوک تیز، چرمی، پایا و گلهایی کوچک و مجتمع به صورت دسته های ۱۰ الی ۲۵ تایی دارد. کاسه گل آن دارای ۴ کاسبرگ کوچک و ضخیم و جام گل آن نیز شامل ۴ گلبرگ گلی رنگ می باشد. جام گل آن به شکل سرپوشی کروی، به نحوی در داخل کاسه گل جای دارد که پرچم های فراوان گل را تا زمانی که به صورت غنچه است از خارج فرا می گیرد. بعد از باز شدن گل هم، جام گل آن می افتد.

درخت میخک، در ۵ الی ۶ سالگی گل می دهد اما برداشت محصول آن باید از سال دهم شروع شود. غنچه های باز نشده میخک باید زمانی چیده شود که جام گل، رنگ گلی پیدا کرده باشد. بعد از چیدن غنچه ها هم اغلب سه روز آنها را در برابر گرمای خورشید، به صورت قشر نازکی پهن می کنند تا به میزان کافی خشک شوند و رنگ آنها قهوه ای تیره شود. در این زمان غنچه های خشک شده را جمع آوری نموده و در معرض استفاده قرار می دهند.

غنچه های خشک شده این درخت ظاهری شبیه میخ کوچک دارد و از این نظر است که به میخک، موسوم گردیده است. طول هر یک از آنها ۱۲ الی ۱۵ میلیمتر می باشد. هر غنچه شامل دو بخش متمایز سر و دنباله است. دنباله آن به شکل استوانه ای است و در انتها یه نوک باریک (اثر دمگل) ختم می شود. در حالی که سر میخک شامل ۴ کاسبرگ ضخیم و جام گل مدوری، واقع در میان کاسه گل است.

خواص درمانی میخک

• میخک تاثیر نیرودهنده، درمان کننده سرطان، کاهش دهنده استرس ، محرک اشتها، هاضم غذا و ویژگی ضدعفونی کننده دارد.

• از آن به عنوان چاشنی اغذیه پیوسته استفاده میشود.

• اسانس آن نیز اثر ضدعفونی کننده و آرام کننده درد در کرم خوردگی های دندان دارد و از محلول رقیق و یا لوسیون آن، جهت درمان زخم های عفونی، درمان سل پوست، پیدایش لکه های سفید در قرینه استفاده به عمل می آید.

• از میخک برای تسهیل زایمان می توان استفاده به عمل آورد. برای این کار،  آن را به مقدار کافی در ماههای آخر بارداری در سوپ می ریزند و قبل از زایمان نیز دم کرده ای از آن تهیه کرده به زائو می خورانند.

• در استعمال خارجی، لوسیون های آن به صورت حمام دهان (محلول رقیق اسانس یا دم کرده ) و یا کمپرس، برای شستشوی زخم های عفونی و غیره مورد استفاده قرار می گیرد.

محل رویش میخک

منشاء اولیه این درخت در جزایر ملوک و اقیانوسیه بوده است اما در حال حاضر در سایر مناطق مثل جزایر آنتیل، زنگبار، ماداگاسکار و غیره پراکندگی دارد. این درخت چون مفید و دارای برگهای سبز دائمی و گلهای زیباست در نواحی مساعد غالباً پرورش می یابد.