-
رونی کلمن (زاده ۱۳ می ۱۹۶۴ در بسترپ، لوئیزیانا) بدنساز حرفه‌ای آمریکایی
او با هشت بار قهرمانی در مسابقات مستر المپیا مشترکاً به همراه لی هنی با عنوان بزرگترین بدنساز تمام دوران شناخته می‌شود. به علاوه وی با ۲۶ بار قهرمانی در مسابقات فدراسیون جهانی بدنسازی و تناسب‌اندام رکورد دار محسوب می‌شود. این رکورد پیشتر با ۲۲ بار قهرمانی از آن وینس تیلور بود که این رکورد توسط کلمن در ۵ نوامبر ۲۰۰۴ شکسته شد.
قهرمان ابدی، رونی کلمن برای چند سالی است که از صحنه رقابت فاصله گرفته، ولی هنوز هم محبوبیت او در بالاترین سطح است. از نظر افت شهرت و آوازه، ۶ سال می تواند معادل ۲۰ سال باشد! مثلا چه تعداد از افراد می توانند به یاد بیاورند که ۶ سال پیش قهرمان رقابت های جهانی اسکی چه کسی بوده؟ یا قهرمانی رقابت های UFC نصیب کدام مبارز شده است؟ یا برنده جایزه اسکار کدام هنرپیشه بود؟ در واقع جهان با سرعت بسیار زیادی در حال حرکت است و به نظر می آید تغییرات در هر سال چنان سریع است که وقتی به ۶ سال پیش نگاه می کنیم، احساس می کنیم با ۲۰ سال تغییرات مواجهیم. این مسئله در مورد همه چیز صدق می کند، به جز رونی کلمن!
کافی است در نمایشگاه حاشیه رقابت آرنولد کلاسیک اخیر حضور داشتید تا با چشمان خود صفی از طرفداران بی شمار را می دیدید که احساس می کردید انتهای این صف به مرز ایالت تگزاس و محل سکونت او می رسد! طرفدارانی که ساعت ها در انتظار ایستاده بودند تا شاید با گوشی موبایل خود عکسی یادگاری همراه او بگیرند و حتی در حد ۱۰ ثانیه هم که شده با او صحبت کنند.
در تور اخیر جهانی که چند ماه پیش داشت برای ترویج و تبلیغ محصولات و مکمل های کمپانی تازه تاسیس خودش “Ronnie Coleman Signature Series”، لحظات به یاد ماندنی را در استرالیا، هنگ کنگ و لندن ثبت کرد. رونی در میان ورزشکاران حرفه ای یک استثناء است؛ مثل اینکه هر چه بیشتر از زمان بازنشستگی او از رقابت می گذرد، محبوبیتش افزایش می یابد.
-
میراث آهن
بیش از ۳۲ سال پیش بود وقتی رونی کلمن پای خود را در باشگاه متروفلکس در آرلینگتون تگزاس گذاشت – بهشتی زمخت و بدنام برای بدنسازان و پاورلیفترهایی که هر کسی از دیدن آنها وحشت زده می شد و بیشتر به باشگاه یک زندان ترسناک شبیه بود، البته با تجهیزات کمی بهتر!
صاحب باشگاه متروفلکس، برایان دابسون، به دنبال یار تمرینی می گشت و همان زمان بود که یکی از اعضای باشگاه و مردی کهنه کار در ساختمان پلیس آرلینگتون به او در مورد جوان تنومندی گفت که به تازگی به نیروی پلیس پیوسته، دابسون از او خواست این جوان را به باشگاه بیاورد.
برایان دابسون : “به خوبی اولین روزی را که وارد باشگاه شد به یاد دارم. گرمکن قرمزی بر تن داشت، از آن گرمکن هایی که در آن زمان رایج بود و فرم گشادی داشت. البته بر تن او اصلا گشاد به نظر نمی رسید.می توانستید، رگ های بازوی او را ببینید که از زیر آستین گرمکنش دیده می شد. به او گفتن اگر بخواهی می توانی قهرمان مسترالمپیا شوی و شاید برایتان جالب باشد که حتی او نمی دانست قهرمان مسترالمپیا چیست!”
صحنه رقابت جایی بود که رونی قهرمانی های بسیاری را از آن خود کرد، ولی افسانه او در متروفلکس ساخته شد.
در باشگاهی پر از مردان زمخت و خشن، رونی به سرعت به مردی شاخص بدل شد. زمانی که آنها تمرین مشترک را شروع کردند، دابسون به راحتی بر رونی غلبه ولی تنها در عرض شش ماه، رونی در تک تک حرکات وزنه های بیشتری را نسبت به دابسون جابجا می کرد و در عرض دو سال، دیگر هیچ کس در باشگاه توان برابری با او را نداشت.
رونی می گوید: “من شروع کرده بودم به تمرین با وزنه های سنگین و هرگز هم این روند متوقف نشد. این در تمام زندگی در وجودم جریان داشت، این همراه خون در رگ هایم بود.” و ادامه می دهد: “وقتی متوجه می شوید شیوه خاصی از تمرین برایتان موثر است، چرا آن را تغییر دهید؟”
شیوه تمرین رونی بر محوریت حرکات پایه سنگین که بار تکرارهای زیاد اجرا می کرد، استوار بود.
برنامه های تمرین طاقت فرسایی که برای دیگران کارایی نداشت به این دلیل که آنها ژنتیکی مشابه رونی نداشتند، قدرت طبیعی باورنکردنی، مفاصل ضد گلوله و جدیت خارق العاده، یک بار بدنساز حرفه ای “ملوین آنتونی” به رونی و برایان پیوست برای تمرین پشت و در پایان تمرین ناچار شد روی بخش های مختلف بدنش را یخ بگذارد از ترس آسیب عضلانی که شاید می توانست به یک آسیب ابدی منجر شود! ملوین چند سال بعد در آن مورد به برایان گفت:
“آن روز را به یاد داری که نزدیک بود مرا بکشید؟ هرگز به آن صورت تمرین نکرده بودم نمی دانستم شما زیر بغل پارویی با هالتر را با وزنه ۲۲۰ کیلویی اجرا می کردید”
-
تازه ولی نه بهبود یافته
انبوه طرفداران که در حاشیه رقابت های مختلف برای او صف می کشند، کوهی از ایمیل ها که برای او ارسال می شود، اشتیاق باورنکردنی برای مکمل های تولیدی کمپانی تازه اش، همگی به نوعی با جلسات بی رحمانه تمرین او در آرلینگتون در طول بیش از ۲۰ سال گذشته در ارتباط است.
آنها به افسانه های تمرین با وزنه بدل شدند، در سراسر آمریکا با باشگاه های زمختی مشابه متروفلکس رواج یافت و مهمتر اینکه آن تمرینات، بزرگترین و با کیفیت ترین بدنساز حرفه ای تمام تاریخ را ساخت.
یکی از شعارهای معروف رونی این بود: “هر کسی می خواهد یک بدنساز باشد، ولی هیچ کس دوست ندارد وزنه های استخوان خرد کن را جابجا کند!” همان تمرینات پر انرژی حیرت انگیز، یکی از دلایل محبوبیت رویایی اوست.
زمانی که در اوج بود باعث می شد بدن هیچ کدام از رقبایش آن طور که باید به نظر نیاید و هنوز هم خاطره او روی صحنه بر قهرمانان بزرگ امروز سایه افکنده. در ذهن رونی، وزنه هایی که او در تمرین جابجا می کرد و نبرد او با آهن سرد هنوز هم بی رقیب است.
وقتی صحبت از بدنسازان حرفه ای امورز می شود، رونی می پرسد: ” آیا تمرین آنها را دیده اید؟ در روزگار خودم، کسی مثل فیل هیت را نابود می کردم! نمی توان او را با آن چه من بودم، مقایسه کرد. بدنسازان امروز مشابه بدنسازان دوران ما نیستند. در زمان ما بدن ها بسیار بهتر بود. هیچ کدام از بدن های امروز مرا تحت تاثیر قرار نمی دهند. شما فیل هیت و کای گرین را تحسین می کنید؛ ولی هر دوی آنها از نظر من بدنسازان متوسطی هستند. هیچ چیز فوق العاده ای در بدنشان وجود ندارد! نه از نظر فرم، نه از نظر تقارن. هیچ خصوصیتی در این افراد مرا حیرت زده نمی کند.”
دابسون هم با این نظر موافق است، در حالی که او ابراز می کند لقب هیت به عنوان “پدیده” واقعا برازنده اش است و شاید یکی از مستعد ترین ورزشکارانی باشد که تا به حال پای روی صحنه رقابت گذاشته، ولی احساس می کند کل آن چه به نمایش می گذارد از سایز عضلاتش تا شدت تمرینش در مقایسه با کلمن کم فروغ است؛ یک دلیل ساده اش همین که حتی رکورد وزنی که از کلمن روی صحنه رقابت بر جای مانده، حدود ۷ کیلوگرم از وزن حال حاضر هیت در زمان حجم بیشتر است!
برایان می گوید: “وقتی به عکس های زمان رقابت رونی نگاه کنید و سپس به برخی از بدنسازان حرفه ای امروز بنگرید، نمی توانید باور کنید که تا چه اندازه از این افراد بزرگتر بود!” و ادامه می دهد: “کل پهنای شانه فیل هیت در حدود پهنای سینه های رونی است. هر یک از عضلات رونی بزرگتر از عضلات مشابه او بود. اگر این دو همزمان در کنار هم رقابت می کردند، فیل هیت در کنار کلمن مثل یه پسر بچه به نظر می آمد!”
رقابت بعدی رونی کلمن، موضوعی است که فارغ از اینکه واقعاً او بار دیگر در رقابتی روی صحنه رود یا نه ، همواره سوال بسیاری از طرفداران بی شمار اوست.
بر روی کاغذ، اینکه با ۴۸ سال سن بتوان از دوران بازنشستگی روی صحنه رقابت بازگشت به نظر مضحک می آید؛ ولی وقتی از نزدیک رونی کلمن را ببینید که تنها چند کیلوگرم نسبت به آخرین وزن خود در زمان رقابت فاصله دارد، بدون هیچ مقدار چربی قابل توجهی که حتی قابل لمس باشد و انبوهی از رگ ها که تمام عضلاتش را فرا گرفته، این سوال بلافاصله به ذهن می آید که اگر او به صحنه برگردد چه خواهد شد!
در واقع، زندگی رونی تا حد بسیاری مشابه همان دورانی است که روی صحنه رقابت می کرد. هنوز هم جلسات زیادی در هفته تمرین می کند، از الگویی مشابه آن دوران استفاده می کند: پشت و جلو بازو، سینه و پشت بازو، یک رو مختص پا و یک روز مختص سرشانه. رژیم غذایی او هم تا حد زیادی مشابه همان زمان است.
با سوخت و سازی خارق العاده که به او امکان می دهد هنوز هم گربه ماهی سرخ شده، ساندویچ های بولوگنا و چیز برگر مشابه سال های حضورش در صحنه رقابت بخورد و مثل یک کوره تمام کالری های حاصل از آن را بسوزاند.
وقتی از او در مورد احتمال بازگشتش به صحنه سوال می شود، با زیرکی پاسخ می دهد: “هرگز نگو هرگز!” این سیاست همیشگی اوست، ولی ضمناً تصدیق می کند که رسیدن به فرم رقابتی در سطحی که در حد استانداردهای او باشد، دشوار خواهد بود.
رونی می گوید: “مسترالمپیای ۱۹۹۸ بهترین کیفیت بدنی من بود، در ادامه دوران رقابتم هرگز نتوانستم به آن کیفیت دست یابم.” و ادامه می دهد:” همواره بر این عقیده ام که بدن مثل یک ماشین است. به محض اینکه ماشینی را می خرید – آن ۵ تا ۶ ماه اول اوج کارایی آن است – و هرگز به آن شرایط بر نمی گردد. بارها و بارها آن شرایط را مرور کردم، سال به سال و همواره سال ۹۸ را در ذهن داشتم.”
-
همچنان در جستجوی افتخار
شاید او هرگز دوباره روی صحنه رقابت نیاید و زیر نور پروژکتورها ندرخشد ، ولی با هیچ معیار و استانداردی هنوز کار او درد نیای بدنسازی به آخر نرسیده. در اوایل سال ۲۰۱۲ با راه اندازی کمپانی اش در زمینه مکمل های غذایی ، محصولات مورد نظر خودش را روانه بازار کرد.
پس از سال ها فعالیت برای تعدادی از بزرگترین کمپانی های مطرح در عرصه مکمل های ورزشی و ثبت تعدادی از سنگین ترین قراردادهای مالی در دنیای بدنسازی، سرانجام کمپانی خودش را راه اندازی کرد. این ایده آل به زمانی بر می گردد که او ششمین عنوان قهرمانی اش در مسترالمپیا را بدست آورد، ولی تقریباً ۱۰ سال طول کشید تا این ایده به مرحله عمل برسد.
محصولات او چیزی بیش از تصویر رونی کلمن را روی بسته های خود دارد. او به دقت روی کارایی و طعم هر یک از محصولاتش سرمایه گذاری کرده.
رونی ابراز می کند که همواره می خواسته در مورد ترکیب محصولات تازه ای که در گذشته برایشان تبلیغ می کرده نقش داشته باشد، ولی کمپانی های مختلف تنها او را به عنوان یک فاکتور تبلیغاتی در نظر می گرفتند.
حالا نشان داده که غریزه اش در بدنسازی، که او را به بزرگترین موفقیت ها رساند، به اندازه دانش کارشناسان و دانشمندانی که در عرصه تولید مکمل های ورزشی فعالیت دارند، ارزشمند است.
می گوید: “نمی خواهم کار ناقصی انجام دهم، ما ترکیبی را برای هر محصولی در نظر می گیریم که بدانم واقعاً موثر است.” می افزاید: “دنبال این نیستم که سود مالی زیادی کسب کنم، می خواهم محصولاتی را ارائه دهم که هم برای خودم و هم برای تمام طرفدارانم نتایج ارزشمندی در پی داشته باشد.” «حالا رنج و سختی را تحمل کنید و باقیمانده زندگی تان را مثل یک قهرمان سپری کنید.» این شعاری است که روی دیوارهای باشگاه محمد علی کلی در دیرلیک، پنسیلوانیا، نقش بسته. همین شعار موتور محرکه رونی کلمن بوده. نه تنها او میراث امنی را از خودش بر جای گذاشته، بلکه همچنان ارزش آن در حال افزایش است، مثل جامی از طلا یا یک ماشین کلاسیک.
-
نکات جالب توجه در کارنامه رونی کلمن
۱۹۹۰ : اولین حضور او در یک رقابت آماتور و کسب قهرمانی در سن ۲۵ سالگی
۵۳ سانتی متر : سایز بازوی او در اولین رقابت آماتور
۱۹۹۲ : اولین حضورش در یک رقابت حرفه ای (رقابت حرفه ای شیکاگو، جایگاه یازدهم)
شانزدهم : مقام کسب شده در اولین حضورش در رقابت مسترالمپیا ۱۹۹۲
۱۹۹۵ : اولین قهرمانی حرفه ای (رقابت حرفه ای کانادا)
۳۴ سالگی : کسب اولین قهرمانی در مسترالمپیای ۱۹۹۸
۸ : تعداد قهرمانی های کلمن در رقابت مسترالمپیا
۲۶ : تعدادی قهرمانی او در رقابت های حرفه ای (رکورد دار تعداد پیروزی در بین تمام بدنسازان حرفه ای)
۱۳۲ کیلوگرم : بیشترین وزن او روی صحنه رقابت
۱٫۸ کیلوگرم : مقدار مرغی که در دوران رقابت هر روز می خورد!
برایان می گوید: “من او را به عنوان بهترین بدنساز تمام تاریخ می شناسم. نمی توانم حتی باور کنم کسی او را بهترین به حساب نیاورد.” در ادامه می گوید: “آرنولد زمانی قهرمانی ۷ دوره مسترالمپیا را بدست آورد که در مجموع ۸ بدنساز در سراسر دنیا وجود داشت!”
به نظر می آید طرفداران او هم نظری مشابه برایان دارند. سفری که برای ترویج و تبلیغ مکمل هایش به نیوزلند داشت، روزانه ۴ مرتبه در جمع هوادارانش حاضر می شد و این روند برای روزهای متوالی ادامه یافت. در هر بار حضورش حدود دو ساعت صرف می کرد برای اینکه پاسخگوی درخواست هواداران برای گرفتن عکس و امضای او باشند.
برای کسی که زمانی آن قدر خجالتی بود که به زحمت حاضر شد وارد اولین رقابت بدنسازی زندگی اش شود (مستر تگزاس ۱۹۹۰)، ولی یاد گرفت چطور عاشق نوری باشد که باعث درخشش او شده.
رونی می گوید: “من بیش از هر چیزی در تمام طول زندگی ام از حضور روی صحنه لذت بردم.”
انتقال مشعل شدت !
این را همه می دانند که رونی بخش عمده ای از موفقیتش در بدنسازی را مدیون تمرین با وزنه های سنگین و استخوان خرد کن می داند.
رونی به طور طبیعی و ژنتیکی از قدرت بالایی بهره مند بود. به علاوه جدیت و پشتکار سخت، و خودش می گوید خوشبخت است از اینکه تحت راهنمایی های برایان دابسون قرار گرفت (صاحب باشگاه معروف متروفلکس در آرلینگتون تگزاس)
برایان برای یک عمر پاورلیفتر و بدنساز بوده، زمانی مرید و شاگرد تام پلاتز بود (که از نظر شدت تمرین، سرآمد بدنسازان عصر خود به شمار می آمد). برایان به یاد می آورد و می گوید: “رونی بسیار اهل رقابت بود. تنها پس از مدتی حضور و تمرین در اینجا، دیگر هیچکس توان نزدیک شدن به او را نداشت.”
در اینجا برایان تعدادی از بهترین وزنه های رونی کلمن را که در جلسات تمرین مرگبار خود جابجا می کرد، برایتان ذکر کرده، وزنه هایی که وقتی بدنسازان حرفه ای دیگری که برای تمرین به متروفلکس دعوت می شدند، با دیدن آنها می گفتند: “نه ! خیلی ممنون”
-
رکوردهای رونی کولمن
• ددلیفت با وزنه ۳۶۵ کیلوگرم برای دو تکرار در حالی که شش هفته با رقابت مسترالمپیا فاصله داشت.
• پرس سینه با وزنه ۱۸۵ کیلوگرم برای ۱۵ تا ۲۰ تکرار؛ و با وزنه ۲۲۵ کیلویی برای ۱۰ تکرار.
• اسکوات کامل با وزنه ۱۸۵ کیلویی برای ۲۰ تکرار.
• زیر بغل پارویی با هالتر با وزنه ۲۷۰ کیلویی برای چند تکرار.
• برداشتن دو دمبل ۹۰ کیلویی از زمین و انجام پرس بالا سینه برای ۱۵ تکرار
-
عناوین کسب شده توسط رونی دین کلمن در کل تاریخچه ورزشی که داشته است:
- در سال۱۹۹۱ برنده جهان در دسته سنگین وزن قهرمانی آماتور فدراسیون بین المللی پرورش اندام
- در سال ۱۹۹۲ کسب عنوان شانزدهم در مسابقه مستر المپیای فدراسیون بین المللی پرورش اندام
- در سال ۱۹۹۵ برنده مسابقه حرفه‌ای فدارسیون بین المللی پرورش اندام در کانادا
- در سال ۱۹۹۵ کسب عنوان دهم در مسابقه مستر المپیای فدراسیون بین المللی پرورش اندام (کسب نتیجه مساوی با چارلزکلیرمونت)
- در سال ۱۹۹۶برنده مسابقه حرفه‌ای فدارسیون بین المللی پرورش اندام در کانادا
- در سال ۱۹۹۶ کسب عنوان ششم در مسابقه مستر المپیای فدراسیون بین المللی پرورش اندام
- در سال ۱۹۹۷برنده مسابقه گراند پریکس فدراسیون بین المللی پرورش اندام در روسیه
- در سال ۱۹۹۷کسب عنوان نهم در مسابقه مستر المپیای فدارسیون بین المللی پرورش اندام
- در سال ۱۹۹۸برنده مسابقه شب قهرمانان فدراسیون بین المللی پرورش اندام
- در سال ۱۹۹۸برنده مسابقه حرفه‌ای فدارسیون بین المللی پرورش اندام در تورنتو
- در سال ۱۹۹۸برنده مستر المپیای فدارسیون بین المللی پرورش اندام
- در سال ۱۹۹۸برنده مسابقه گراند پریکس فدارسیون بین المللی پرورش اندام در آلمان
- در سال ۱۹۹۸برنده مسابقه گراند پریکس فدارسیون بین المللی پرورش اندام در فنلاند
- در سال ۱۹۹۹برنده مسابقه مستر المپیای فدارسیون بین المللی پرورش اندام
- در سال ۱۹۹۹برنده مسابقه حرفه‌ای جهانی فدارسیون بین المللی پرورش اندام در رم
- در سال ۱۹۹۹برنده مسابقه گراند پریکس فدارسیون بین المللی پرورش اندام در انگلیس
- در سال ۲۰۰۰برنده مسابقه مستر المپیای فدارسیون بین المللی پرورش اندام
- در سال ۲۰۰۰برنده مسابقه قهرمانی و حرفه‌ای جهانی فدارسیون بین المللی پرورش اندام در رم
- در سال ۲۰۰۰ برنده مسابقه گراند پریکس فدارسیون بین المللی پرورش اندام در انگلیس
- در سال ۲۰۰۱برنده مسابقه کلاسیک آرنولد شوارتزینگر فدارسیون بین المللی پرورش اندام
- در سال ۲۰۰۱برنده مسابقه مستر المپیای فدارسیون بین المللی پرورش اندام
- در سال ۲۰۰۱برنده مسابقه حرفه‌ای فدارسیون بین المللی پرورش اندام در نیوزیلند
- در سال ۲۰۰۲برنده مسابقه مستر المپیای فدارسیون بین المللی پرورش اندام
- در سال ۲۰۰۲برنده مسابقه گراند پریکس فدارسیون بین المللی پرورش اندام در هلند
- در سال ۲۰۰۲کسب عنوان دوم در مسابقه نمایش قدرت GNC فدارسیون بین المللی پرورش اندام
- در سال ۲۰۰۳برنده مسابقه گراندپریکس روسیه
- در سال ۲۰۰۳برنده مسابقه مسترالمپیای فدراسیون بین المللی پرورش اندام
- در سال ۲۰۰۴برنده مسابقه گراندپریکس انگلستان
- در سال ۲۰۰۴برنده مسابقه گراندپریکس هلند
- در سال ۲۰۰۴برنده مسابقه گراندپریکس روسیه
- در سال ۲۰۰۴برنده مسابقه مسترالمپیای فدراسیون بین المللی پرورش اندام
- در سال ۲۰۰۵برنده مسابقه مسترالمپیای فدراسیون بین المللی پرورش اندام
-
سفر به ایران
در ۲ اردیبهشت ۱۳۹۴ رانی کالمن که برای حضور در یک سمینار آموزشی به ایران دعوت شده بود، وارد تهران شد. او روز بعد در قطعه شهدای بهشت زهرای تهران حضور یافت و از یادمان شهدا بازدید کرد. وی در این بازدید بر سر مزار مصطفی مازح که در رابطه با ترور سلمان رشدی کشته شده بود حضور یافت. پس از حضور در بهشت زهرا تمامی دوره‌ها و کلاس‌های آموزشی که قرار بود توسط وی برگزار شود لغو گردید. دلیل خاصی برای لغو برنامه‌های وی اعلام نشد. زمانی که کالمن می‌خواست برگردد از هفده هزار دلار دستمزدش فقط پنج هزار تا برداشت و گفت من برنامه‌ای اجرا نکردم، حق من همین قدر است. وی همچنین در این سفر در یک مصاحبه تلویزیونی در شبکه خبر حضور یافت.
-
منبع : Muscle Mag | Wikipedia
[…] درباره رونی کولمن بیشتر بخوانید […]