رفتارهای تغذیه کودکان ۱ تا ۲ سال

سن یک تا دو سالگی مرحله مهمی از زندگی کودکان است؛ چرا که به تدریج غذاهای سفره وارد برنامه غذایی او می شود. همگام با گذشت زمان و بزرگ شدن کودک سهم او از مواد غذایی سفره خانواده بیشتر می شود تا کودک بتواند بعد از چند ماه تقریبا همه موارد مورد نیاز خود را از سفره خانواده تامین کند.

بی علاقگی کودکان برای غذا خوردن

برای تشویق کودکان به غذا باید غذای او را متنوع، خوش رنگ، خوش بو و با قوام و غلظت مناسب به صورتی اشتها آور تهیه کرده و زمان غذا خوردن را برای او دلپذیر و لذت بخش کرد.

رفتار نادرست والدین برای غذا خوردن کودکان

• زمانی که کودکان غذت نمی خورند والدین به طور معمول با زور، کودک خود را وادار به غذا خوردن می کنند و یا اینکه با شوخی، ادا، کلک و … غذا  را داخل دهان او می گذارند.
• اینگونه رفتارها در نهایت سبب می شود که کودک نسبت به غذا خوردن مقاومت نشان دهد و در سال های بعد هم دچار مشکلات بیشتری شود.

برای رفع این مشکلات باید نکات زیر مورد توجه قرار گیرد:

شرایط محیطی که کودک در آن تغذیه می شود باید از نظر روانی مساعد و مطلوب باشد تا کودک از خوردن غذا لذت ببرد و به آن تمایل داشته باشد.

اشتیاق و علاقه کودک به نوعی غذا

• چون در اواخر سال دوم، کودک بیش از پیش اجتماعی شده و اغلب قادر است بدون کمک دیگران غذا بخورد و غذای مورد علاقه خود را به دلخواه انتخاب کند، مادر باید مراقب باشد که مواد مغذی کافی، متعادل و پر انرژی که برای رشد کودک لازم است را در اختیار او قرار داده و از مصرف آنها اطمینان یابد.
• به کودک نباید به اجبار غذا داد. در عین حال محیط او باید آرام باشد و حواس و توجه اش به مطلب دیگری جلب نشود.
• گاهی مادران اجازه نمی دهند تا کودک مطابق میل و نیاز خود غذا بخورد، در حالی که بهتر است اشتیاق و علاقه کودک نیز حتما در نظر گرفته شود.
• اگر کودک غذایی را دوست ندارد نباید به طور کامل از برنامه غذایی وی حذف شود، بلکه می توان با اعمال تغییرات لازم و در فرصتی دیگر آن را امتحان کرد.

امتناع کودک برای غذا خوردن

• به امتناع کودک از غذا خوردن در بعضی شرایط باید توجه کرد.
• گاهی جدایی از مادر، بیماری، شرایط خاص روحی، شب بیداری، عدم استفاده از آفتاب و هوای سالم و پاک، نداشتن فعالیت زیاد، گوشه گیری کودک و گاهی اوقات وسواس بیش از اندازه مادر در مورد اینکه موقع غذا خوردن باید همه چیز تمیز بماند و لباس کودک کثیف نشود و غیره ممکن است بر علاقه و اشتهای او به غذا و یا امتناع از غذا خوردن موثر باشد.
  

  ---

زور، تهدید و یا رشوه برای غذا خوردن

• هرگز نباید با زور و تهدید و یا رشوه کودک را وادار به غذا خوردن کرد.
• اگر کودک به هر علتی از خوردن یک وعده غذا خودداری کرد باید بدون هیچ گونه نگرانی و اضطراب، آن نوبت تغذیه ای را به تاخیر انداخت و یا حتی از آن صرف نظر کرد.
• به طور یقین این کمبود در وعده های دیگر جبران خواهد شد.